موفقیت در بورس مانند هر بازار دیگری مستلزم انتخاب رویکرد صحیح و حفظ ثبات و انضباط می باشد.
بدون آنها، سرمایه گذاری صرفاً خرید و فروش بی برنامه خواهد بود که سود یا زیان سرمایه گذار را بیشتر به شانس وابسته می کند.
در میان رویکردهای مختلف سرمایه گذاری در بورس، تشکیل پرتفوی متنوع به عنوان روشی غیرفعال اما نسبتاً ایمن شناخته می شود.
که میزان ریسک را کاهش میدهد و بازده سرمایه گذاری را در سطحی نزدیک به حالت عمومی نگه می دارد.
بازگشت بازار اما یک پورتفولیوی متنوع می تواند به چارچوبی برای آزمایش توانایی های مدیریت دارایی یک فرد تبدیل شود.
که نمونه کاملی از مدیریت فعال است.
در میان رویکردهای مختلف سرمایه گذاری در بورس، تشکیل پرتفوی متنوع به عنوان روشی غیرفعال اما نسبتاً ایمن شناخته می شود.
که میزان ریسک را کاهش می دهد و بازده سرمایه گذاری را در سطحی نزدیک به حالت عمومی نگه می دارد.
اما یک پرتفولیوی متنوع می تواند به چارچوبی برای آزمایش های توانایی مدیریت دارایی یک فرد تبدیل شود که نمونه کاملی از مدیریت فعال می باشد.
نحوه تشکیل پرتفوی
تنوع بخشی برای کاهش ریسک:
تنوع بخشی یکی از روش های متداول برای کاهش ریسک غیر سیستماتیک محسوب می شود.
ریسک غیر سیستماتیک از تأثیرات رویدادهایی ناشی می شود که به طبیعت یک شرکت یا گروه خاصی از شرکت ها مرتبط بوده و لزوماً کل شرکت ها یا کل بازار را تحت تأثیر خود قرار نمی دهند.
برای نمونه، یک تصمیم دولت ممکن است هزینه های یک صنعت خاص را افزایش دهد.
در نتیجه قیمت سهام شرکت های آن صنعت کاهش یابد.
مدیریت ضعیف یک شرکت در توسعه بازار ممکن است سبب تضعیف موقعیت آن شرکت در برابر رقبا شده و سودآوری شرکت را نسبت به بقیه کاهش دهد.
همین موضوع به افت قیمت سهم آن شرکت منجر می شود.
اما هر یک از این رویدادها به طور مستقیم بر بازده سهام شرکت های مرتبط اثر گذار می باشد.
تنوع سازی با ایجاد سبد متشکل از سهام شرکت های مختلف می تواند ریسک غیر سیستماتیک را کاهش دهد.
برخلاف ریسک غیر سیستماتیک، ریسک سیستماتیک وجود دارد.
ریسک سیستماتیک به اثرات مجموعه ای از رویدادهای مشترک بر بازده طیف وسیعی از شرکت ها و صنایع اشاره دارد.
که به راحتی قابل پیش بینی یا کنترل نیست.
ریسک سیستماتیک با تنوع بخشی، قابل کاهش نمی باشد و ریسکی است که سرمایه گذار با ورد به یک بازار و با هدف کسب بازده بیشتر قبول می کند.
به همین دلیل به ریسک سیستماتیک اصطلاحاً ریسک بازار هم گفته میشود.
راه های تنوع بخشی به سهام:
در تئوری هر چه قدر تعداد سهم های یک سبد بیشتر و وابستگی بازده سهم ها به هم کمتر باشد، ریسک غیر سیستماتیک هم کمتر می شود.
اما تنوع بخشی در عمل با چالش هایی همراه است که یکی از مهمترین آنها هزینه است.
برای نمونه حتی اگر یک سرمایه گذار بتواند سهام تمام شرکت های بورس را خریداری نماید.
در عمل هزینه های معاملاتی آنقدر بالا می رود که مزیت های ناشی از تنوع بخشی را بی معنا می کند.
اداره یک سبد بزرگ از سهام نیاز به صرف زمان و امکانات قابل توجه دارد.
اما به رغم تمام این چالش ها، بر اساس نتایج تجربی کارکرد تنوع بخشی سهام، برای کاهش ریسک غیر سیستماتیک امکانپذیر به نظر می رسد.
در منابع مالی معمولاً گفته می شود که تعداد محدودی از سهم، می تواند ریسک غیرسیستماتیک را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
برای تشکیل یک سبد متنوع رویکردهای مختلفی وجود دارد از جمله سبد مبتنی بر ارزش بازار و سبد هم وزن.
سبد بر اساس ارزش بازار:
در این سبد، وزن سهام هر شرکت در سبد با توجه به ارزش بازار آن شرکت نسبت به سایر سهام در سبد تعیین می شود.
ارزش بازار شرکت برابر با تعداد کل سهام شرکت ضرب در قیمت آن سهم می باشد.
وزن هر سهم در سبد هم با توجه به نسبت ارزش خرید آن سهم به کل ارزش سبد مشخص می شود.
سبد هم وزن:
ساختار این سبد ساده است، زیرا وزن تمام پارتیشن های سبد صرف نظر از ارزش بازارهای مربوطه با یکدیگر برابر است.