هر شاخص بورس برای سهامداران و معامله گران سهام معنای خاصی دارد.

که با تحلیل رفتار آنها تقویت می شود.

در یازدهمین گزارش از 100 اقدام وزارت اقتصاد در دولت یازدهم  به آن پرداخته شده است.

با افتتاح سایت شرکت مدیریت بورس اوراق بهادار تهران، اولین خبری که مورد توجه سهامداران و معامله گران قرار می گیرد.

شاخص بازار می باشد.

در ابتدای این سایت، شاخص کل، شاخص قیمت، شاخص کل، شاخص قیمت و شاخص آزاد شناور و شاخص بازار اول و همچنین شاخص بازار دوم به نظر می آید.

هر کدام از این شاخص ها برای سهامداران و معامله گران بورس معانی مشخصی دارد.

به وجهه تحلیل رفتار آنها قوت می بخشد.

وزارت اقتصاد در چهل و هشتمین روز از اجرای برنامه 100 روز، 100 اقدام خود که در آن به معرفی 100 اقدام وزارت اقتصاد در دولت یازدهم می پردازد.

با معرفی 42 شاخص برای افزایش تحلیل پذیری بورس، به عنوان یکی از اقدامات این وزارتخانه در گزارشی آورده است که:

شاخص قیمت وزنی در بورس تهران از سال 1369 ایجاد شد.

این شاخص برای کل بازار استفاده می شود.

اما در هر صنعت بورسی نیز یک شاخص وزنی حضور دارد.

مدتی بعد از شاخص وزنی، شاخص کل اضافه شد.

مزیت آن اینست که قیمت و بازده همزمان محاسبه می شود.

این در حالی است که در شاخص قیمت  به دلیل اینکه فقط روند قیمتی بازار  نشان داده می شود.

مثبت یا منفی بودن آن به این معناست که سبد سهام بازار بیشتر رشد قیمت داشته است و یا کاهش قیمت.

شاخص کل روند، صعود یا نزول کل بازار را نشان می دهد.

یعنی اگر یک سرمایه گذار از تمام سهام بازار در سبد خود داشته باشد.

شاخص کل هم روند قیمت و هم روند بازدهی را به او نشان میدهد.

اما در هر دو شاخص به صورت وزنی محاسبه می شوند.

یعنی تغییرات سودآوری و قیمت شرکت های بزرگ نقش قوی تری نسبت به شرکت های کوچک دارد.

در نتیجه مشاهده می شود که در برخی از روزهایی که اکثر شرکت های کوچک منفی هستند.

تنها به دلیل مثبت بودن سهام چند شرکت بزرگ، شاخص سبز می شود.

به همین دلیل به مرور زمان شاخص های جدیدی به بازار معرفی شد.

بنابراین هم اکنون فارغ از شاخص های گروهی، شاخص هایی برای 30 شرکت بزرگ و شاخص بازار اول و دوم در بازار حضور دارند.

که البته می توان گفت که فرمول این شاخص ها با فرمول شاخص کل تفاوتی ندارند.

فقط بازارها را به صورت جداگانه نشان می دهد.

از ویژگی های شاخص های هم وزن می توان به موارد زیر اشاره نمود:

وزن تمام صنایع در آن یکسان است است.

سبز و قرمز شدن آن ارتباطی با بزرگ و کوچک بودن صنایع ندارد.

به منظور بررسی شاخص کل و شاخص هم وزن باید به ماهیت هر یک از آنها توجه نمود.

مطلع هستیم که سرمایه گذاران در سهام از دو محل افزایش قیمت سهم و دریافت سود نقدی منفعت می برند.

شاخص قیمت به سنجش بازدهی ناشی از تغییرات قیمت می پردازد.

توجهی به سود نقدی پرداختی شرکت ها ندارد.

اما شاخص درآمد کل، سود ناشی از پرداخت نقدی شرکت ها را نیز در نظر می گیرد.

به عبارتی دیگر در شاخص های درآمد کل، سود نقدی دریافتی از شرکت ها هم در محاسبه بازدهی مورد توجه قرار می گیرد.

همچنین در شاخص، سرمایه گذاری مجدد می شود.

در محاسبه شاخص کل  درآمد، علاوه بر متغیرهای ذکر شده، سود نقدی نیز در محاسبات لحاظ می شود.

البته در شاخص قیمت به درآمد نقدی پرداختی توجهی نمی شود.

این را می توان نقطه ضعف این شاخص دانست.

شاید به همین دلیل است که بسیاری از صرافی های مدرن از شامل سود نقدی ویژه حتی در شاخص های قیمت می شوند.

نکته بسیار جالب این است.

که سود نقدی ویژه حتی در شاخص قیمت محاسبه می شود.

 

در بازار بورس تهران 42 شاخص تحت عنوان شاخص صنایع، فعال هستند.

12 شاخص نیز به عنوان شاخص های اصلی و فرعی، راهنمای سرمایه گذاران هستند.

در بخش شاخص های صنایع، تعدادی از گروه ها، تک سهم می باشند.

ولی به دلیل عدم شمولیت با سایر سهم های موجود در بازار در گروه های دیگر جا نشده و نیاز به داشتن گروه های مختص به خود هستند.

با وجود اینکه در اکثر اوقات، شاخص های تک سهم روند بازار را مشخص نمی کنند.

بلکه شاخص های گروه هایی که در مقاطع زمانی لیدر بازار می شوند.

به تصمیم گیری معامله گران و سرمایه گذاران کمک می نماید.

این گروه ها عمدتاً شامل شاخص سهام گروه خودرو، فرآورده های نفتی، بانک ها و شاخص سهام شیمیایی هستند.

البته گروه های دیگری مانند فلزات اساسی، کانی های غیر فلزی، شکر، حمل و نقل و سیمان و … در تصمیم گیری نیز موثرند.

اما به عنوان اولویت رهبر بازار شناخته نمی شوند.

اگر هم رهبر بازار شوند، در شرایطی است که بازار راکد می باشد و نقدینگی بازار نمی تواند سهام و صنایع بزرگ را به حرکت درآورد.

به همین دلیل صنایع کوچکتر را هدف قرار می دهد.